تلاش در جهت برآوردن نیاز مردم، ویژگی اخلاقی پسندیده ای است که در آموزه های دین نیز تأکید فراوانی بدان می شود. امام جعفر صادق علیه السلام به نقل از پیام آور رحمت می فرماید: «کسی که در جهت رفع نیاز برادر مؤمنش بکوشد، ولی او را نصیحت نکند، به خدا و رسولش خیانت کرده است.» از این روایت درمی یابیم همه نمونه های یاری رسانی به هم نوعان، جنبه مادی نداشته، بلکه کمک های معنوی و از جمله راهنمایی و هدایت آنان نیز ارزشمند و مهم است، به گونه ای که بی توجهی به نصیحت و راهنمایی آنها، خیانت به خدا و رسول خوانده می شود. حضرت علی علیه السلام نیز در نامه ای تذکرآمیز، به محمد بن ابی بکر نوشته بود: «وَ اَنْصِحِ الْمَرءَ اِذَا اسْتَشْارَک؛ انسانی را که از تو مشاوره و نظر می خواهد، راهنمایی کن».
به فرموده پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، مردم جامعه ای که مشورت را سرلوحه کارهای خود قرار می دهند، سزاوار زندگی هستند:
هرگاه زمام دارانتان از نیکان و ثروتمندان شما بخشنده باشند و کارهای تان با مشورت انجام گیرد، پس روی زمین ماندن شما بهتر از درون آن است. همچنین هرگاه فرمان روایانتان از اشراف و ثروتمندانتان بخیل باشند و امورتان بامشورت همراه نباشد، در چنین وضعی درون خاک بودن و مُردن برای شما برتر از زندگی کردن روی خاک است.
امام سجاد علیه السلام در بیان اهمیت مسئله مشورت در رساله حقوق خویش، برای مشاور و کسی که از انسان مشاوره می طلبد، حقوقی را در نظر گرفته و فرموده است:
حق مراجعه کننده برای مشورت این است که اگر می دانی پیشنهاد مؤثری برای او داری، با او در میان بگذار و اگر نمی توانی راهنمایی اش کنی، او را به کسی که می داند، ارجاع دهی.
از دیگر نشانه های اهمیت مشورت این است که در اسلام حتی به مشورت با دشمنان نیز سفارش شده است. امام علی علیه السلام می فرماید: «با دشمنانت مشورت کن تا از میزان دشمنی و هدف های آنها آگاه شوی».
پیام متن:
از نظر اسلام، مراجعه کننده بر گردن مشاور حق دارد و این، نشانه اهتمام و دقت اسلام به امر مشورت است.
نظرات شما عزیزان: